آشنایی با گل پریوش

وینکا یا پریوش از آن دسته گیاهانی است که برای پرورش بسیار مناسب می‌باشد. زیرا گیاهی همیشه سبز است و همچنین نسبت به گرما و کم آبی بسیار مقاوم می‌باشد. پرورش و رسیدگی به آن‌ها بسیار ساده و کم زحمت می‌باشد. در یک مورد مشاهده شده است که یک نفر ۳۰ سال قبل در یک نقطه این گیاه را کاشته و هر سال خود به خود و بدون هیچ رسیدگی گیاه دوباره سر از خاک بیرون آورده است.

موطن اصلی گیاه پریوش آمریکای شمالی، اروپا، چین و هند است. این گیاهان به خاطر برگ‌های براق و سبز و گل‌های زیبایش معروفند. این گیاه گل‌های خود را در تمام طول تابستان تا پیش از رسیدن موعد سرما شکوفا می‌کند. اغلب رنگ گلهای آن سفید، صورتی و قرمز است.

این گیاه برای کاشت کناره‌های باغچه و همچنین پوشاندن سطح باغچه و لکه گیری مناسب می‌باشد. این گیاه بین ۳۰ تا ۶۰ سانتی‌م‌تر مرتفع می‌شود.

تکثیر

گل پریوش از بذر به وجود می‌آید. بذر گیاه را پس از اتمام فصل یخ زدگی در خارج از منزل بکارید. غالباً بذر آن‌ها را روی یک سطح پخش می‌کنند. این گیاهان سخت جان، خود به خود رشد می‌کنند و این عمل دائماً تکرار می‌شود.

می‌توانید ۱۰ تا ۱۲ هفته پیش از اتمام فصل یخبندان بذر را در داخل خانه بکارید. بعضی از انواع این گیاه می‌توانند به وسیله تقسیم ریشه نیز تکثیر شوند.

چگونگی پرورش پریوش

گل پریوش در شرایط مختلف نوری از نور کم تا نور زیاد می‌تواند رشد کند. عموماً در خاک با کیفیت متوسط نیز رشد می‌کند و در مواجهه با گرما نیز از خود استقامت زیادی نشان می‌دهد. به همین خاطر این گل می‌تواند انتخاب مناسبی برای نواحی بسیار گرم باشد. هر گیاه را با فاصله ۲۵ تا ۳۰ سانتی‌م‌تر از دیگری بکارید و هنگام کاشت به وفور آبیاری کنید.

می‌توانید در هر فصل دو مرتبه برای تقویت گیاه به آن مواد تقویتی بدهید. در اطراف گیاه می‌توانید کود بریزید تا در نگهداری رطوبت به گیاه کمک کند.

حشرات و آفت‌ها

پریوش به ندرت دچار حشرات و آفت‌ها می‌شود. امراض قارچی تنها در شرایط آب و هوایی مرطوب به وجود می‌آیند. در صورت بروز امراض، آن‌ها را هرچه سریع‌تر با آفتکش‌های طبیعی و یا شیمیایی و ضد قارچ‌ها درمان کنید.