از افقی سرد وبیروح
از آبی آسمان
غباری تنیده بر تار و پودم
چشمم دوخته بر سرزمینم
جاده ها برایم بی عبورند
خیابان ها از من در گریز
کوچه ها در هراس
فرو ریخت بام خانه
بر روی سایه سپیدار پیر
باز طنین ناقوس است
در انعکاس مرگ !
بداهه
سهیلا صمـــدی
برچسبس سهیلا صمدی شعر
مطلب پیشنهادی
چگونه بازدید سایت را افزایش دهیم؟
هدف اصلی هر وبسایت تجاری افزایش ترافیک و نهایتاً افزایش فروش است اما آیا افزایش ...