شَنبَلیله یا شنبلید (نام علمی: Trigonella foenum-graecum) گیاهی است از تیره باقلائیان (Fabaceae) و به همین دلیل توانایی هم‌زیستی با باکتری‌های تثبیت کننده ازت را داشته و می‌تواند بخش زیادی از از نیتروژن مورد استفاده خود را تولید کند.گیاهی است علفی به ارتفاع ۱۰ تا ۵۰ سانتیمتر با گلهایی منفرد و به رنگ روشن که رنگ میوه‌های آن زرد تا قهوه‌ای است.درادامه مطلب زیر با این گیاه اشنا خواهید شد.
شنبلیله سبزی اصلی قورمه سبزی ، غذای مطبوع ایرانی است . این گیاه در نواحی مختلف ایران ، مصر ، هند ، الجزیره ، ایتالیا و اسپانیا می روید . شنبلیله دارای مواد چرب ف مواد نشاسته ای ، مواد ازته ، مواد فسفره و مادهای بنام گونل لین می باشد .
تركیبات شیمیایی:
البته این گیاه دارای طعم و اسانس معطر می باشد . تحقیقات جدید نشان داده است كه شنبلیله دارای اسید نیكوتینیك یا نیاسین كه ویتامین B3 نیز نامیده می شود ،می باشد . این ویتامین عامل جلوگیری كنند ه از بیماری پلاگرا می باشد و همچنین اثر گشاد كننده عروق را نیز درا است
خواص داروئی:
یكی از دانشمندان با تحقیقات زیادی كه روی شنبیلیه انجام درد دریافت كه شنبلیله در رفع سل استخوانی اطفال بسیار موثر است . شنبلیله در طی قرون گذشته در ایران برای بسیاری از بیماریها مصرف می شده است . برای این منظور حتی از دانه شنبلیله استفاده شده است و بیماریها سریعا بهبود پیدا می كند .شنبلیله چون دارای مواد فسفره ،آهن ،ازته و یاستازهای مختلف می باشد تقویت كننده لوزالمعده نیز می باشد و بنابراین دستگاه هاضمه را بكار انداخته و لاغری های مفرط را از بین می برد .
شنبلیله بطور كلی شفادهنده بیماریهای روحی و جسمی است وحتی اثرات مفیدی در اشخاص مبتلا به مرض قند و سل ریوی و استخوانی درد . در قدیم شنبلیله برای مداوای بیماری قند بكار می رفته است دانه شنبلیله با این همه خواص مفید دارای بوی ناپسند است بنابراین برای استفاده از آن دانه در شده آنرا با مواد معطر باید مخلوط نمود كه بوی بد آن را تا اندازه ای برطرف كنند .
طرز استفاده:
برای تهیه پماد شنبلیله ۳ تا ۴ قاشق سوپخوری در دانه شنبلیله را با سركه مخلوط كرده و برای رفع التهابهای سطحی پوست بدن مصرف كنید .برای تقویت عمومی بدن بهتر است كه دانه شنبلیله و گیاه آن را قبل از غذا مصرف كرد
