- بررسی‌ها نشان داد مواجهه با نور درد را در گروه اول تشدید نمی‌کند در حالی که در گروه دوم به ویژه در نور آبی و خاکستری این اتفاق می‌افتد. این به آن معنی است که مکانیسم درد عصب بینایی را دخیل می‌کند
گروهی از محققان آمریکایی موفق به شناسایی مکانیسمی شده‌اند که سبب می‌شود نور درد را در مبتلایان به میگرن افزایش دهد.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، محققان می‌گویند در حین یک حمله میگرنی، درد نیمی از جمجمه را فرا می‌گیرد و با نشانه‌هایی مانند حالت تهوع، خستگی و ناراحتی‌های بینایی همراه می‌شود.
در این حالت تحمل نور سخت بوده و فرد برای تسکین درد خود از نور گریزان می‌شود.
محققان دانشگاه هاروارد آمریکا بررسی‌هایی را روی افراد نابینا که در حین حمله میگرنی در معرض نور قرار می‌گرفتند انجام دادند. گروهی از این افراد در اثر ابتلا به ناراحتی‌های چشمی نابینا شده بودند و قادر به دیدن نور و سایه نبودند، اما دسته دوم قادر به دیدن سایه و نور کم بودند.
بررسی‌ها نشان داد مواجهه با نور درد را در گروه اول تشدید نمی‌کند در حالی که در گروه دوم به ویژه در نور آبی و خاکستری این اتفاق می‌افتد. این به آن معنی است که مکانیسم درد عصب بینایی را دخیل می‌کند. سلول‌های شبکیه گیرنده‌های نوری شامل ملانوسپین دارند که نوعی محرک بیولوژیک خواب و بیداری و تنها گیرنده نور در افراد نابینا است. بررسی روی موش‌ها نشان داده است در حین حملات میگرنی گروهی از عصب‌ها تحریک می‌شوند، نور نوعی فعالیت الکتریکی را در عصب‌ها ایجاد می‌کند که حتی در تاریکی نیز باقی می‌ماند و به تدریج از بین می‌رود به همین دلیل است که افراد مبتلا به حملات میگرنی حتی پس از ۲۰ تا ۳۰ دقیقه در تاریکی بودن هم حس گریز از نور را دارند.
